Teksty

 
Znów o rok mądrzejsi,
znów bijemy się w piersi,
że postanowienia nie wykonane,
że plany nie zrealizowane.
Ale i oczy otwieramy,
na to co przed sobą mamy.

1.01.2014

 

Jak wiele się dzieje w głowie,
tego nikt nie powie.
Myśli czyny wyprzedzają,
w kodeksy się zamknąć nie dają.
Lecz co w myślach się zrodzi,
nie zawsze do realizacji dochodzi.

 

Okrywamy ciągle coś na nowo,
dobrze, gdy robimy to z głową.

 

Autocenzura,
to właściwa kultura.

 

Kto za silnego się ciągle uważa,
a nie widzi, że z dnia na dzień się postarza,
niech nerwosan już kupuje,
przyda się, gdy słabość swą poczuje.

 

Gdy ludzie ze sobą nie rozmawiają,
zawsze na tym przegrywają.
Rozmowa tym jednak od monologu się różni,
że słowa wypowiedziane, nie trafiają do próżni.
Dwie osoby w dialogu głos mają
i obie się wzajemnie słuchają.

 

Jeden tylko głos pamięci,
a wszystko się dalej kręci.
Pokory znów potrzeba,
na drodze do Nieba.

 

Życie w parze ze Śmiercią chodzi,
ciągle się przeplatają.
Nie widzą tego młodzi,
bo dopiero przez Życie Śmierć poznają.

 

Jeśli mamy coś konkretnego do zrobienia,
głowa jest wolna od zbędnego myślenia.

 

Gdy słońce dogrzewa,
to ciało rozgrzewa,
i mózg się lasuje,
i głupoty wypisuje ;)

 

Ile to spokoju człowiek zyskuje,
gdy sumienie wyrychtuje.

 

Na drobiazgach
upływa życie.

 

Nie chwal dnia minionego,
dopóki nie wstałeś dnia następnego.

 

Kontrolka mała dziś,
czy zagląda tu Zdziś.
Może inny ktoś,
jakiś miły gość.
[... Autocenzura ;) ].

 

Każdy dzień,
to rekolekcji dzień.

 

Pytasz mnie czym jest pokora.
Czasami myślę, że to zmora,
która mnie prześladuje.
Lecz gdyby nie pokora,
przemieniłbym się w egoistycznego potwora.

 

Gdy zmęczenie przychodzi,
czy to starzy, czy młodzi,
od obowiązków uciekają
w relaksie antidotum szukają.

 

Jeden dzień drugi goni,
już odeszli, ci drudzy, oni.
Nam ciągle nie po drodze,
marszczymy tylko brwi srodze.
Czasu dla nich nie mamy,
obowiązkami się wykręcamy.
Ci drudzy, oni, czekają,
nadziei nie żegnając.

 

W akwarium mieszkanie,
to dość dziwne zadanie.
Ciągle się czuje,
że ktoś obserwuje.
 

Głupota
W sobie rozmawiać z drugim człowiekiem.

 

Aby głosić Dobrą Nowinę,
samemu trzeba podążać
jej radykalnymi ścieżkami.

 

<< 2013     -     2015 >>

© Maizner Sławomir